De eerste dagen (Melbourne)

Hoi allemaal,

Donkere wolken pakken zich samen boven Melbourne, dus dit leek me een uitgelezen kans om mijn blog eens te updaten. Hieronder een overzichtje van de eerste paar dagen. (Update: ik heb de blog uiteindelijk pas in Alice Springs kunnen afmaken, vanwege tabletproblemen, dus de intro is niet helemaal up to date ;)).

Dag 1 en 2 (4/5-9)

Na een weekend waarin de zenuwen toch wel begonnen toe te slaan (en met wat tegenslagen, waardoor ik last minute nog een nieuwe telefoon en camera heb moeten kopen) was het zondag eindelijk tijd om te vertrekken. Mijn moeder, Ron, José en Sander brachten we weg. We hadden nog tijd zat, dus we hebben wat gegeten en gedronken, maar zo'n anderhalf uur voor vertrek ging ik door de douane. Iedereen nog even goed geknuffeld en toen begon het echt! Een heel gek moment en ik heb het zoals ik al had verwacht niet droog gehouden.

De douane en tassencontrole ging soepel. Ik had heerlijke plekken en het leek er even op dat er niemand naast me zat, maar na een tijdje kwam er een leuk stel naast me zitten met een kindje van 1,5 (Isaah, als ik het goed schreef). Hele aardige mensen, die al vaker op Dubai hadden gevlogen en goede tips hadden voor mijn overstap.

Het vliegtuig vertrok een half uur te laat, waar ik meteen zenuwachtig van werd, want ik had maar een korte overstaptijd. Nou ja, ik kon er toch weinig aan doen. De vlucht zelf ging super, weinig turbulentie en een superdeluxe entertainmentsysteem. En beenruimte...zo fijn!

We landden iets meer dan een half uur te laat en toen we er eenmaal uit mochten, had ik nog maar 45 minuten voor de overstap. Op de bordjes voor mijn tweede vlucht stond eerst "boarding", wat als snel veranderde in "LAST CALL!!!!" (oké, misschien heb ik die hoofdletters en uitroeptekens in mijn hoofd toegevoegd). Ik ging ook nog eens af bij het controlepoortje, dus moest ik gefouilleerd worden, wat in Dubai heel netjes (en heel irritant tijdrovend) in een apart hokje gebeurt. Niks aan de hand, dus ik ben letterlijk doorgerend. Uiteraard stond het vliegtuig vervolgens nog een hele tijd stil...ach ja. Mijn herinnering aan Dubai is dus eigenlijk alleen een soort wazige vlek, die het vliegveld moet voorstellen, met overal bordjes "LAST CALL!!!! MARJOLEIN TOET, HURRY UP PLEASE!!!!" O ja, en de Carrefour die we uit het raam zagen toen we landden. Echt de typisch Dubaise cultuur opgesnoven dus!

Afijn, uiteindelijk vertrok ook vlucht nummer twee. Dit gedeelte van de vlucht duurde 13,5 uur, jammer genoeg. Het vliegtuig was dit keer van Qantas, veel minder luxe en mijn plek was ook ietsje minder. Ik nam plaats naast een Australisch stel van in de 50 waar eerst alleen een soort gegrom vanaf kon. Ik vond het niet erg, want de man had een korte broek met kniekousen aan: mijn eerste vooroordeel over Australiërs was bevestigd. Genieten! Vijf minuten later vroeg de man wat ik ging doen en daarna kreeg ik meteen een stortvloed aan tips over me heen, verontschuldigingen voor het relatief slechte weer in Australië voor deze tijd van het jaar, en wilde hij me zijn extra MyKi-card (een soort OV-chipkaart) geven omdat het zo belachelijk was dat ik daar anders voor moest betalen. Superlief! Vervolgens hebben ze de hele vlucht geen woord meer gezegd (de vrouw verdween na een uur naar een andere plek achterin het vliegtuig...volgens mij hadden ze ruzie). Een bijzondere eerste kennismaking met Australiërs, die het blijkbaar zelfs op hun allerchagrijnigst niet kunnen laten om superbehulpzaam te zijn (ja, ik scheer ze even allemaal over één kam, thank you very much).

Dit gedeelte van mijn vlucht was wat minder: aardig wat turbulentie en het stonk heel erg naar eten in het vliegtuig, maar dat komt misschien omdat je reuk en smaak op grote hoogte anders worden. Ik had in ieder geval geen zin in eten, dus wel de perfecte voorbereiding op mijn stranddagen in bikini. Ik heb een beetje geslapen, maar was toch wel blij toen we er waren.

Op het vliegveld stonden bordjes van Border Security, want blijkbaar werd er gefilmd. Ik heb ze helaas niet gezien, al betwijfel ik of ik in beeld was gekomen. Mij pakken ze toch niet, muhahahahaha!

Door de SkyBus werd ik keurig afgezet voor mijn hostel, het Space Hotel. Ik heb hier een Female Dorm met zes bedden, waar dus alleen vrouwen slapen. Het loopt heel leuk door, dus ik heb tot nu toe al een stuk of 8 verschillende kamergenootjes gehad, waarvan de meeste heel aardig en gezellig zijn.

Ik ben vrij snel gaan slapen, na heel even te hebben gekletst met twee lieve Koreaanse meisjes (uit een gebied dst bekend staat om hele mooie traditionele huizen en wokgerechten, maar de naam verstond ik helaas niet) en een Amerikaans meisje (Heather) die de volgende ochtend alle drie vertrokken. En nog even met thuis te appen en bellen. Toch wel lekker dat dat kan!

Dag 3 (dinsdag 6-9)

Vandaag heb ik het Poolse meisje ontmoet dat boven mij slaapt. Heel aardig! Ze is hier ook 2 maanden en gaat ongeveer hetzelfde doen, maar dan net met een andere timing, dus wie weet komen we elkaar later nog eens tegen. Ik heb 's ochtends rustig aan gedaan: tot 10 uur geslapen en het lijkt erop dat ik niet echt last heb van een jetlag. Hoera!

Eerst maar even naar de supermarkt geweest: de Aldi! Ja hoor, ze hebben hier alles. Het is lekker weer, rond de 19 graden. Prima temperatuur om de stad te verkennen. Ze hebben hier vlakbij, door het hele centrum, een Free Tram Zone, dus je kunt overal gratis met de tram komen zolang dat in het centrum is. Ideaal!  En je krijgt er ook nog eens audiocommentaar bij. Het viel me meteen op dat er heel veel Chinese toeristen zijn, de tram zat er vol mee. 

Ik ben lekker toeristisch naar het Visitors Centre gegaan,  de VVV van Melbourne. Een half uur en honderd flyers later waas Ik er klaar voor. Ik heb een straatje met enorm veel street art (graffiti) opgezocht, ben door het centrum gelopen,  lekker relaxed. Echte Aussie thongs gehaald bij de Target (zo noemen ze hier slippers) en tot slot rondgekeken en -gehangen in de Victoria State Library, en hele mooie en hele grote bieb waar je ook kunt lezen in een van de reading rooms. Prima tijdsbesteding :-)

Dat was de eerste dag in Melbourne alweer! 's Avonds gekookt in het hostel, een hele tijd gekletst met het Poolse meisje (wiens naam klinkt als Aga, maar dat is het niet precies), de Amerikaanse Stacy en de eerste Nederlander die ik hier heb ontmoet, Rob. Daarna naar bed!

Dag 4 (7-9)

Ik werd om 3:30 uur al wakker en kon niet met slapen. Misschien dat de jetlag nu pas van zich laat horen. Jammer weer!

Vandaag staat de Puffing Billy op het programma, een stoomtrein die doe de Dandenong Ranges rijdt en van waaruit je een heel mooi uitzicht zou moeten hebben. Het viel een beetje tegen, zeker voor de periode, maar misschien zijn oude puftreintjes voor een Nederlander gewoon wat minder spectaculair. Toevallig vertelt een meisje uit Hongkong me net dat ze het fantastisch vond, ze moet helemaal lachen om de stoom die werd uitgestoten, dus het zal inderdaad deels een cultuurdingetje zijn. Wat dan wel weer grappig was. Van de honderd passagiers waren er ook weer zo'n 95 Chinees :-). De vrijwilligers waren heel leuk en gepassioneerd: toen ik een man vroeg aan welke kant je het beste uitzicht had, antwoordde hij: "I'll give you the official answer: both sides are fine! Are you hearing me?", terwijl hij met zijn wijsvinger voor zijn borst zogenaamd onopvallend naar rechts wees. I hear you, sir!

Met de treinreis van en naar Belgrave erbij was ik bijna de hele dag zoet met de Puffing Billy. De rest van de avond heb ik zeer cultureel verantwoord gespendeerd aan McCleod's Daughters. Heerlijk!

Dag 5 (8-9)

Vanmorgen vertrok mijn Poolse kamergenootje. Helaas moest ze supervroeg op, dus was ik om 4:00 uur alweer wakker. Opnieuw een gek nachtje! Vanwege het weer, dat hier in Melbourne minder wordt, heb ik besloten om morgen niet volgens plan een tour langs de Great Ocean Road te doen maar direct vanuit Melbourne naar Alice Springs te vliegen. De rest van Melbourne en de omgeving hier bewaar ik dan voor het eind van mijn reis, als het weer mooier is.

Vandaag was het laatste dagje in Melbourne. Ondanks de slechte voorspellingen was het stralend weer, dus ik ben naar de Royal Botanical Gardens getogen. Supermooi, met allemaal inheemse en uitheemse planten en bloemen. En enorm groot, zoals alles hier eigenlijk, dus ik was er een groot deel van de dag zoet mee. Verder heb ik tijd besteed aan het boeken van de tour naar Uluru en het boeken van de vlucht naar Alice Springs. Lekker last minute allemaal, maar het is gelukt!

's Avonds heb ik met mijn roommate Sarina nog een niet-zo-memorabel half uurtje in de bar naast het hotel doorgebracht (karaoke-avond, maar vooral GRATIS PIZZA! De enige die ik heb zien zingen was de barman...). Toen semi-vroeg naar bed, want de volgende dag vroeg naar het vliegtuig.

Dag 6 (9-9)

Vanmorgen was het eindelijk zover: Alice Springs-dag! Alles rond het vliegen liep gesmeerd. Tijdens de vlucht keek ik af en toe uit het raam en ik werd steeds blijer (en ik was al blij, dus dat zegt wat). DIT is Australië zoals ik het me had voorgesteld. Al na een half uurtje hadden we de groene kuststreek achter ons gelaten en vlogen we over de bush. Niet dat dat nou zo'n dorre vlakte is, maar je kunt zien dat er alleen planten en bomen leven die tegen hitte en droogte kunnen. Het ziet er gewoon wild uit, ik kan het niet anders omschrijven. En die karakteristieke rode aarde is zo gaaf om te zien vanuit de lucht!

Alice Springs zelf is geen mega-bijzondere stad, al is de ligging prachtig, in een soort kom tussen de heuvelruggen. Ik ben van tevoren gewaarschuwd om niet in het donker alleen over straat te lopen, want ze hebben hier veel problemen met aboriginals die (logischerwijs) niet goed hun weg kunnen vinden in de Westerse maatschappij, en zich vergrijpen aan drank. Heel naar, en gek dat dit mijn eerste ervaring is met aboriginals. Het valt me ook meteen op dat er, tussen al het natuurschoon, overal bordjes staan met "Alcohol free zone". Ik moet echter zeggen dat ik tot nu toe nog niks geks heb gezien of meegemaakt. Gelukkig maar!

Het hostel is niet helemaal je van het (beetje hipdoenerij hier voor mijn gevoel), maar ze hebben een computer met internet, dus ik kan EINDELIJK de eerste blog posten! En het is maar voor een nachtje, morgen ga ik de driedaagse tour naar Uluru, Kata Tjuta, King's Canion en nog veel meer moois doen. Zin in!!!!! Maar daarover later meer...